Najważniejsze cechy trenera/ trenerki TUS
Autor/ka: Monika AdamiecTrener/ka TUS często wychodzi poza swoją perspektywę, żeby zobaczyć dziecko w całości, w oderwaniu od aktualnego, często trudnego, zachowania.
Empatia
To jest moje pierwsze skojarzenie, gdy myślę o prowadzeniu TUSów bliskościowych. Specjalistki z którymi prowadzę szkolenia bardzo często naukę empatii wymieniają jako jedną z ważniejszych umiejętności, którą dzieci powinny ćwiczyć na TUSach. A bez doświadczenia empatii trudno o jej praktykowanie.
Elastyczność
Rzadko coś idzie według założonego planu. Dobrze być przygotowaną na niespodziewane i umieć się szybko dostosowywać do każdej sytuacji.
Życzliwość
Bo każdy człowiek jej potrzebuje, a zwłaszcza dzieci, które są od nas zależne. Zwykle dzieci się niepokoją tym co ich czeka na zajęciach. Nasza życzliwość w połączeniu z uśmiechem, może dziecku ułatwić proces integracji.
Samoświadomość
Podczas zajęć odczuwamy swoje emocje, ale też towarzyszymy emocjom dzieci. Czasem też ich rodziców, którzy mogą bardziej niż dzieci martwić się przyjęciem swojego dziecka przez rówieśników. Bez samoświadomości swoich emocji, potrzeb i stresorów nie będziemy mogły skutecznie wspierać dzieci i ich opiekunów.
Cierpliwość
To nie jest praca dla osób, które szybko się irytują lub wybuchają. Czasem nie ma przestrzeni na nasze emocje, bo trzeba zaopiekować trudną sytuację. Zapewnić bezpieczeństwo psychiczne i fizyczne, gdy ktoś z grupy się rozreguluje. Mediować w konflikcie pełnym emocji lub prowadzić relaksację podczas gdy połowa grupy rozmawia. Wiele sytuacji na TUSie wymaga uważnej obserwacji, radzenia sobie z dyskomfortem oraz powstrzymywania się od robienia czegoś za dzieci szybciej lub lepiej.
Jeśli interesuje Cię tematyka Przytulam się zapisz się na comiesięczny newsletter.
Będziesz na bieżąco z moimi nowymi projektami i dostaniesz dostęp do darmowych materiałów (w tym do specjalistycznych artykułów o terapii pedagogicznej i TUSach).